Terugblik

Een jaar geleden maakten we deze foto tijdens de jaarwisseling. Een wensballon voor onze tweede zoon. Er was net lymfeklierkanker bij hem geconstateerd. Wat een zorg en spanning was er bij hem en ons. Het stadium en behandelplan was nog niet bekend. Inmiddels zijn we een jaar verder en zo dankbaar dat hij genezen is. Na een zware tijd van chemo’s en bestralingen is hij genezen verklaard. Goddank! Terugkijkend zijn we zo dankbaar. Dankbaar voor zijn veerkracht en doorzettingsvermogen. Zijn positiviteit steeds weer op de moeilijke momenten. Dankbaar zijn we voor alle medeleven en gebed. We beseffen des te meer hoeveel we van elkaar houden en hoe belangrijk we voor elkaar zijn. Hoe belangrijk verbinding en meeleven is. We denken ook aan mensen die hun kind naar het graf moesten brengen. Wat een diep verdriet en gemis. Niet te bevatten hoe erg dit is. Wat een vragen kunnen er zijn als er zulke beproevingen zijn. God waarom? God waar bent u? Bent u er wel, hoort u mijn gebed? Wanneer en hoe kan ik u ervaren?
Mij helpt het zoeken van God. Praten met en tegen hem. Alle gevoelens van twijfel en machteloosheid neerleggen bij hem. Woorden helpen ook. Zijn woorden lezen in de bijbel. Wat een psalmen heeft David geschreven. Voor iedere situatie van wanhoop en machteloosheid, maar ook van vreugde en verdriet is er wel een psalm. Psalm 91 spreekt me hierin aan: ‘Wie schuilt bij God, de Allerhoogste, kan rustig slapen
want de Almachtige beschermt hem.’
Naar de kerk gaan helpt me ook. De ‘blijde boodschap’ horen. Zondag hoorde ik een preek over de trouw van God en zijn almacht. Drie tips kregen we mee:
– Houd moed
– Ik (God) ben er
– Wees niet bang
Hoe heb jij het afgelopen jaar ervaren? Was het een goed jaar? Ga je vol vertrouwen het volgende jaar in?
Wil je doorpraten hierover, van harte welkom.
Ik wens je een heel mooi nieuw jaar toe met veel warmte, liefde en licht. Gods zegen en veel geloof en vertrouwen gewenst!

Joke